Autyzm u dzieci
Coraz więcej młodych ludzi cierpiało na autyzm. Dziś nie dość, że ta liczba stale się powiększa to dotyka ona coraz więcej dzieci. Problem autyzmu wśród dzieci jest więc bardzo duży, a sprawą powinni niezwłocznie zająć się eksperci nauk medycznych. Nadwrażliwość dziecka z autyzmem polega na tym, że każde doznanie zmysłowe wzmaga temperaturę emocji dziecka, co powoduje „przepalanie bezpieczników” i wyłącznie reaktywności. Znamienne, że dzieci te chętnie manipulują przedmiotami i mechanizmami, odrzucając bliskość ludzi. Dzieje się tak, dlatego, że przedmioty nieożywione nie budzą najważniejszych (a więc i najsilniejszych) uczuć: przywiązania, radości kontaktu, poczucia bezpieczeństwa. Wskutek przeciążenia emocjonalnego dziecko wybiórczo wycofuje się z kontaktów z ludźmi. Przedmioty i mechanizmy są natomiast emocjonalnie obojętne, a przy tym przewidywalne, a więc bezpieczne. Dlatego dziecko wybiórczo do nich dąży. Celem terapii dziecka autystycznego jest sprawienie, by bliskość ludzi stała się dla dziecka ważniejsza niż przedmioty techniczne. Dlatego bardzo ważne jest w leczeniu dzieci autystycznych jak największe i najbardziej efektywne spędzanie z nimi czasu. Kiedy poświęcamy go więcej dziecko autystyczne szybciej się do nas przywiązuje. Również w takiej terapii z dzieckiem ważna jest cierpliwość i systematyczne leczenie, które tylko wtedy przyniesie zasłużone efekty.
